Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου 2013

Γ. Παυλόπουλος: Τι είναι η ποίηση ...

«ν να πουλ μποροσε ν πε μ κρίβεια τί τραγουδάει, γιατί τραγουδάει, κα τί εναι ατ πο τ κάνει ν τραγουδάει, δν θ τραγούδαγε».

Κυρίες και Κύριοι,Φίλες και Φίλοι,
Παραλλάζοντας ατ τ σημείωση το Πλ Βαλερύ, ποία παραπέμπει μέσως στν Ποιητ κα στν Ποίηση, θ λέγαμε: «ν νας ποιητς μποροσε ν πε μ κρίβεια τί γράφει, γιατί γράφει κα τί εναι ατ πο τν κάνει ν γράφει, δν θ γραφε».
Κι γ τώρα δν ξέρω ν σς π τί εναι Ποίηση κα γιατί γράφω ποιήματα. Πολ περισσότερο δν ξέρω ν σς π σ τί μς βοηθάει Ποίηση κα ποις εναι σκοπός της.
Τ μόνο πο ξέρω εναι πς Ποιητς ταν πάντα νας φοσιωμένος τς Ζως. Ετε τν γεμίζει χαρά, ετε τν θλίβει Ζωή, ετε τν πάει στν Ορανό, ετε τν κατεβάζει στν Κόλαση, ατς μένει πάντα φοσιωμένος της.
Τ μυστήρια γάπη του γι τ Ζω δν χει λλο τρόπο ν τν κφράσει: γράφει ποιήματα. Νομίζω τι προσπαθε ν κφράσει κυρίως ατ πο κρύβει ζωή. πως ρωτας κρύβει ατ πο μς κάνει ρωτευμένους.
Ποίηση λοιπν εναι πράξη ρωτική; μήπως πράξη πόγνωσης; μήπως κα τ δυό; Πράξη ρωτικ κα συνάμα πράξη πόγνωσης.
Γι τν ποιητικ πράξη χουν γραφτε πολλ κα διάφορα. Κα π τος διους τους τεχντες κα π τος θεωρητικούς. Πολλς φορς ο Ποιητς προσπάθησαν ν διατυπώσουν τν νύπαρκτο ρισμ τς Ποίησης, σν ν κοίταζαν σ᾿ ναν καθρέφτη που δν βλεπαν τ πρόσωπό τους, λλ τ πόλυτο κενό.

Πρόχειρα σταχυολογήματα

ποίηση εναι ατία πο φθείρει τ κάθε τί π τ μ εναι στ εναι.
Πλάτων

ποίηση να πργμα νάλαφρο, ερ κα φτερωτό.
Πλάτων

«Δι εφυος ποιητικ στιν μανικο. Τούτων γρ ο μν επλαστοι ο δ κστατικο εσίν».( τέχνη τς ποίησης εναι ργο το προικισμένου μλλον παρ το μανικο καλλιτέχνη, γιατί πρτος εναι πιδέξιος μιμητής, ν δεύτερος κατέχεται π νθουσιασμ κα το λείπει ψυχικ ρεμία).
ριστοτέλης

Ο ποιητς λων τν ποχν λαβαν μέρος στ συγγραφ νς Μεγάλου Ποιήματος ενάως ν ξελίξει.
Σέλλεϋ

λη ποίηση εναι ποίηση πειραματική.
Στβενς

ποίηση εναι ναζήτηση το νεξήγητου.
Στβενς

ποίηση εναι νας φασιανς πο χάνεται στος θάμνους.
Στβενς

ποίηση ρχίζει πάντα, ταν κάποιος πο πρόκειται ν γίνει ποιητής, διαβάζει να ποίημα.
Μίλτον

ποίησή μας δημιουργε τν ντύπωση, χι πς νακαλύψαμε κάτι καινούργιο, λλ πς θυμηθήκαμε κάτι πο εχαμε ξεχάσει.
Μπράντλεϋ

ποίηση ρχίζει μ τν πίγνωση κ μέρους μας χι τς Πτώσης, λλ το τι πέφτουμε.
Μπλούμ
ποιότητα νς μεγάλου ποιητ εναι πανταχο παροσα κα πουθεν ρατ σν μία ξεχωριστ συγκίνηση.
Κόλεριτζ Ντ Κουίνσυ

ποίηση δν εναι να λευθέρωμα τς συγκίνησης, λλ πόδραση π τ συγκίνηση. Δν εναι κφραση τς προσωπικότητας, λλ πόδραση π τν προσωπικότητα.
Τ. Σ. λιοτ

Ο νώριμοι ποιητς μιμονται. Ο ριμοι ποιητς κλέβουν.
Τ. Σ. λιοτ

« ποιητς κάνει τν αυτό του ραματιστ μέσα π μία μακριά, περιόριστη κα συστηματικ ποδιοργάνωση λων τν ασθήσεων. λες ο μορφς ρωτα, πόνου, τρέλας. Διερευν τν αυτό του, ξαντλε μέσα του λα τ δηλητήρια κα διατηρε τν πεμπτουσία τους. Δοκιμασία κατανόμαστη, που θ χρειαστε τ μεγαλύτερη πίστη, τν περάνθρωπη δύναμη, που θ γίνει ατς μέσα π᾿ λους, μέγας σακάτης, μέγας φορισμένος κα πέρτατος πιστήμων. Γιατί φτάνει τ ΑΓΝΩΣΤΟ! τσι λοιπόν, τί κι ν καταστραφε στν κστατικ πτήση του μέσα π πράγματα πρωτάκουστα, κατανόμαστα;»
ρτορ εμπώ

ποίηση παγορεύεται π να δαιμόνιο, ν κα θ ταν περβολ ν τ χαρακτηρίσει κανες γγελικό.
Σέσλαβ Μίλοζ

Στν δια τν οσία τς ποίησης πάρχει κάτι τ πρεπές: Φανερώνονται πράγματα πο δν ξέραμε πς τ κρύβαμε μέσα μας κα τρομάζουμε σ ν εχε ξεπηδήσει μία τίγρης κα στεκόταν μπροστά μας στ φς τινάζοντας τν ορά της.
Σέσλαβ Μίλοζ

ποίηση εναι κφραση, ν νας στίχος εναι κφραση, ν καθένα π τ μέρη πο παρτίζουν να στίχο, κάθε μία λέξη, εναι κφραστικ μόνα τους.Κρότσε
ποίηση δν νήκει σ᾿ ατος πο τ γράφουν λλ σ᾿ ατος πο τν χουν νάγκη.
Πάμπλο Νερούντα

ποίηση εναι πι πυκν μορφ προφορικς κφρασης.
ζρα Πάουντ

ν κάποιος μάθει καλ λληνικά, μπορε ν βρε σχεδν «λόκληρη τν ποίηση» στν μηρο.
ζρα Πάουντ

ποίηση δν χει καθόλου χρμα, λλ κα τ χρμα δν χει καθόλου ποίηση.
Ρόμπερτς Γκρέιβς

ν δν μπορες ν εσαι ποιητής, γίνε τ ποίημα.
Ντέιβιντ Καραντάιν

χειρότερη μορα γι ναν ποιητ εναι ν τν θαυμάζουν χωρς ν τν καταλαβαίνουν.
Ζν Κοκτώ

ποίηση εναι τ καταφύγιο πο φθονομε.
Κώστας Καρυωτάκης

ποίηση χει τς ρίζες της στν νθρώπινη νάσα.
Γιργος Σεφέρης

Εναι παράξενο πς γράφει κανες ποιήματα.
Γιργος Σεφέρης

ποίησις εναι νάπτυξις στίλβοντος ποδηλάτου.
νδρέας μπειρίκος

φο δν επες τίποτα κύριε ποιητή, γιατί νόχλησες τς λέξεις;
Κώστας Μόντης

ποίηση δν εναι τρόπος ν μιλήσουμε, λλ καλύτερος τοχος ν κρύψουμε τ πρόσωπό μας.
Μανόλης ναγνωστάκης

μορφι καραδοκε. ν εμαστε εαίσθητοι, θ τν ασθανθομε μέσα στν ποίηση λων τν γλωσσν.
Μπόρχες

ταν διαβάζουμε να καλ ποίημα, φανταζόμαστε πς κι μες θ μπορούσαμε ν τ χουμε γράψει, πς τ ποίημα προϋπρχε μέσα μας.
Μπόρχες

κατάλογος εναι νεξάντλητος πως νεξάντλητες εναι ο πειρες ασθήσεις πού μας ποβάλλει Ποίηση. Θ σταματήσω δ. Κα θ τν κλείσω μ μία φράση το Πεσόα:
νεμος φυσάει
τσι πως τν κουσε μηρος
κόμα κι ν δν πρξε ποτ

νέφερα τν Πεσόα, λλ δν σς ποκάλυψα τ νόματα κείνων πο γραψαν ατος τος στοχασμος γι τν Ποίηση. Καλύτερα τσι.σως ατς τρόπος μς φέρνει πι κοντά σε Κενον πο ποσβύνοντας λοένα τ πρόσωπό του μέσα στ ργο του, γίνεται λλος, γίνεται ο λλοι, γίνεται Κανένας. Θέλω ν π μας φέρνει πι κοντ στν Ποιητ κα στ Ποίημα.
Κα τί εναι τελικ τ Ποίημα; σως εναι τ νόμισμα πο σφίγγει στ δόντια του Ποιητς γι ν μπε στ βάρκα το Θανάτου. Μ ατ θ πληρώσει γι τ μέγα θαμα πο ξιώθηκε κα πο δν εναι λλο π τν δια τη ζωή.
χω γράψει τοτο τ χαϊ-κού:
λοι χωρμε
ο ζωντανο κι ο νεκρο
σ᾿ να ποίημα
λλ κα λη μνήμη το κόσμου χωράει μέσα στν Ποίηση. τουλάχιστον ατ τ μαγικ ντύπωση μς δίνει τέχνη τς Ποίησης. Πς σα χουν χαθε κα κενα πο θ ρθουν κα θ περάσουν κα θ χαθον θ μείνουν γι πάντα μέσα στν Ποίηση. Θ μείνουν γι πάντα μέσα στν Ποίηση «σα κι ν εναι λίγα ατ πο σταματιονται», πως θ λεγε λεξανδρινός.

(Ὁμιλία το ποιητ Γιώργη Παυλόπουλου στν κδήλωση το περιοδικο «Γράμματα κα Τέχνες» πο γινε πρς τιμήν του στ «Σπίτι τς Κύπρου»στς 8-12-1997).

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου