Κριτήριο αξιολόγησης στη Νεοελληνική Γλώσσα Γ΄ Λυκείου / Εκπαίδευση

Α. ΚΕΙΜΕΝΟ: Η εκπαίδευση τον 21ο αιώνα Η  εκπαίδευσή μας δεν καταφέρνει συστηματικά να  προσθέσει την αξία και να διδάξει τις δεξιότητες που έχουν τη μεγαλύτερη σημασία στην αγορά εργασίας. Αυτό είναι επικίνδυνο σε μια εποχή που υπάρχουν όλο και λιγότερες δουλειές με υψηλή αμοιβή και μέτριες απαιτήσεις δεξιοτήτων – το είδος της δουλειάς που συντήρησε τη μεσαία τάξη την προηγούμενη γενιά. Τώρα, κάθε δουλειά «μεσαίας τάξης» τραβιέται προς τα πάνω, προς τα κάτω ή προς τα έξω, με μεγάλη ταχύτητα. Δηλαδή, είτε απαιτεί μεγαλύτερες δεξιότητες ή μπορούν να την ασκήσουν πολύ περισσότεροι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο ή «θάβεται» –καταργείται ως απαρχαιωμένη– γρηγορότερα παρά ποτέ. Γι’ αυτό ο στόχος της εκπαίδευσης σήμερα δεν θα έπρεπε να είναι πώς να καταστήσει κάθε παιδί «έτοιμο για το πανεπιστήμιο», αλλά «έτοιμο για καινοτομία» – έτοιμο να προσθέσει αξία σε οτιδήποτε κάνει. Δύσκολο εγχείρημα. Σήμερα καθώς η γνώση είναι διαθέσιμη σε κάθε συσκευή συνδεδεμένη με το Ίντερνετ, αυτά που γνωρίζει κανείς  μετρούν λιγότερο από αυτά που μπορεί να κάνει με όσα γνωρίζει. Η ικανότητα για καινοτομία –η ικανότητα να λύνει δημιουργικά τα προβλήματα ή να φέρνει στο φως νέες δυνατότητες– και οι δεξιότητες όπως η κριτική σκέψη, η επικοινωνία και η συνεργασία είναι πολύ πιο σημαντικές από την ακαδημαϊκή γνώση. Για τις παλιότερες γενιές ήταν εύκολο. Έπρεπε να «βρουν» μια δουλειά. Τα νέα παιδιά , όμως, θα πρέπει να «εφεύρουν» μια δουλειά. Σίγουρα, τα πιο τυχερά θα βρουν την πρώτη δουλειά τους, αλλά ακόμη και αυτά θα πρέπει να επανεφευρίσκουν και να αναδιοργανώνουν αυτήν τη δουλειά πολύ πιο συχνά από τους γονείς τους, αν θέλουν να προοδεύσουν στο πεδίο που διάλεξαν. Αν αυτό ισχύει, τι πρέπει να διδάσκονται σήμερα οι νέοι; Κάθε νεαρό άτομο θα εξακολουθήσει να χρειάζεται τις βασικές γνώσεις, βέβαια.. Θα χρειάζεται όμως, ακόμα περισσότερο, δεξιότητες και κίνητρα, τα οποία έχουν ιδιαίτερα κρίσιμη σημασία. Οι νέοι που είναι εσωτερικά κινητοποιημένοι –περίεργοι, επίμονοι, πρόθυμοι να ρισκάρουν– θα μαθαίνουν νέες γνώσεις και δεξιότητες συνεχώς. Θα μπορούν να βρίσκουν νέες ευκαιρίες ή να δημιουργούν δικές τους – κάτι όλο και πιο σημαντικό, καθώς οι παραδοσιακές σταδιοδρομίες θα εξαφανίζονται. Πού πρέπει λοιπόν να εστιάσει η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση σήμερα; Διδάσκουμε και εξετάζουμε πράγματα για τα οποία οι περισσότεροι σπουδαστές δεν ενδιαφέρονται και πληροφορίες που μπορούν να τις βρουν στο Google και θα τις ξεχάσουν μόλις τελειώσουν οι εξετάσεις. Πάνω από έναν αιώνα πριν, δημιουργήσαμε σχολεία–εργοστάσια για τη βιομηχανική οικονομία. Το να φανταστούμε εκ νέου τα σχολεία του 21ου αιώνα πρέπει να είναι μία από τις κυριότερες προτεραιότητές μας. Πρέπει να εστιάσουμε περισσότερο στο να διδάξουμε την ικανότητα και τη θέληση για μάθηση, αλλά και να φέρουμε μέσα στην τάξη του σχολείου τα τρία πιο ισχυρά συστατικά της εσωτερικής κινητοποίησης: παιχνίδι, πάθος, στόχευση.                    Thomas Friedman, Καθημερινή, 7-4-2013 (ελαφρώς διασκευασμένο)

Β. ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

1. Να γίνει η περίληψη του κειμένου σε 100 λέξεις  (Μονάδες 25)

2. Σε μια παράγραφο 80-90 λέξεων να αναπτύξετε την άποψη: «Η ικανότητα για καινοτομία και οι δεξιότητες όπως η κριτική σκέψη, η επικοινωνία και η συνεργασία είναι πολύ πιο σημαντικές από την ακαδημαϊκή γνώση».          (Μονάδες 10)

3. α. Ποια συλλογιστική πορεία ακολουθείται στην πρώτη παράγραφο;

     β. Να εξετάσετε την πρώτη παράγραφο ως προς τη συνοχή της.  (Μονάδες 5+8)

4. Να εξηγήσετε τη χρήση  των ακόλουθων σημείων στίξης:

     –καταργείται ως απαρχαιωμένη–

        «εφεύρουν»

       δεξιότητες και κίνητρα, τα οποία έχουν ιδιαίτερα κρίσιμη σημασία

                                                                                                    (Μονάδες 7)

5. Να δώσετε συνώνυμα των παρακάτω λέξεων: απαρχαιωμένη, εγχείρημα, κινητοποιημένοι, εστιάσει, ικανότητα.   (Μονάδες 5)

6. Ο δήμος σας διοργανώνει μια συζήτηση με θέμα «Εκπαίδευση και κοινωνία». Ως εκπρόσωπος του σχολείου σας εκφωνείτε ένα λόγο στον οποίο αναφέρεστε στον ρόλο  που πρέπει να έχει η εκπαίδευση στη σύγχρονη κοινωνία της πληροφορίας και στους τρόπους με τους οποίους θα μπορούσε  να συνδράμει στην πρόληψη του φαινομένου της ανεργίας,                                         (Μονάδες 40)