Κριτήριο αξιολόγησης στην Έκθεση Γ΄ Λυκείου / Οικογένεια

Α΄. Κείμενο: Η βαριά φτερούγα της οικογένειας

            Παραμονή Πρωτοχρονιάς  συζητούσα με δύο εξαίρετους νέους, τέλος πάντων νεότερούς μου, ο ένας κοντά στα 30, ο άλλος κοντά στα 40. Συζητούσαμε σαν φίλοι, πολιτισμένοι και αλληλοεκτιμώμενοι, ανταλλάσσαμε ροκιές και κοπλιμέντα, δίναμε έναν τόνο εορταστικό και φιλλάληλο σε μια χρονιά που ανέτελλε σκυθρωπή όσο να’ ναι. Και ανακάλυπτα με ευχάριστη έκπληξη ότι, παρ’ όλη την πνευματική έλξη, δεν μοιραζόμασταν τα ίδια στερεότυπα.

            Το σημαντικότερο στερεότυπο, γύρω από το οποίο βουίζαμε σαν διψασμένες μέλισσες, ήταν η οικογένεια. Πολύ αδρά, σχεδόν απλουστευτικά: οι συνομιλητές μου υποστήριζαν ότι η ελληνική οικογένεια είναι καταπιεστική έως ευνουχιστική· εγώ υποστήριζα ότι η μεγαλύτερη καταπίεση που ασκεί η ελληνική οικογένεια είναι το παραχάϊδεμα των κανακάρηδων και των πριγκιπέσων, δηλαδή μια αντίστροφη καταπίεση, μια υπερπροσφορά ευκολιών και προστασίας, που πνίγει, μπουκώνει και καθηλώνει. Αλλά ποιος φταίει περισσότερο; Η υπερπροστατευτική και υπερταϊστική Ελληνίδα μάνα, η «σου άφησα σκεπασμένο το φαί, αν αργήσεις» και «βάλε το κασκόλ, γύρισε χιονιάς»; Ή ο μαντράχαλος και η μουλάρα των 25-30 χρόνων, που σιτίζονται από το χαρτζιλίκι των συνταξιούχων γονιών περιμένοντας τη μεγάλη καριέρα και την αναγνώριση των πριγκιπικών προσόντων;

            Το θέτω τόσο αδρά, για να φτάσουμε σε μερικές διαπιστώσεις. Ας πούμε, οι γονείς των σημερινών 20-40 ευθύνονται για την απόκρυψη των υλικών δυσχερειών του βίου από τους γόνους τους – όσοι τουλάχιστον γνώρισαν ένδεια και δυσκολία. Η ανάμνηση της φτώχειας τους οδήγησε να την αποκρύψουν και να υπερκαλύψουν τα μανάρια με πλησμονή υλικών αγαθών· να τα αναστήσουν σαν πρίγκιπες, με ιδιωτικά σχολεία, ιδιαίτερα, πολυτελή ρούχα και παιχνίδια, ταξίδια, σπουδές εξωτερικού, ακόμα και όταν αυτές οι δαπάνες στράγγιζαν το οικογενειακό βαλάντιο. Οι γονείς είχαν ξεπεράσει την ανέχεια και την ταπεινή καταγωγή, είχαν ενσωματωθεί στο Μεσαίο· οι γόνοι έπρεπε να απογειωθούν στο Ανώτερο, να εκπληρώσουν το όνειρο: κοσμοπολιτισμός, μετασπουδές, εκλέπτυνση. Μια αναδυόμενη αργόσχολη τάξη. Αλλά από πού θα αντλούσαν πόρους αυτοί οι δανδήδες;

            Ακόμη και χωρίς την κρίση, και πριν απ’ αυτήν, όλη αυτή η απόκρυψη και το παραχάιδεμα, οι προβολές των γονιών πάνω στους γόνους, η υπεραναπλήρωση, είχαν ήδη οδηγήσει στον φενακισμό και από κει απευθείας στη ματαίωση. Οι βλαστοί μεγάλωναν τρυφηλοί, υπερενημερωμένοι, ποπ, ευαίσθητοι και ανυπεράσπιστοι, σε έναν κόσμο αυξανόμενης σκληρότητας, ερημίας και ατομοκεντρισμού. Η κρίση είχε εμφανιστεί, δομική και αμείλικτη, στην εργασία και στις σχέσεις, πολύ πριν από το χρηματοπιστωτικό και εθνικό κραχ. Υπό μία έννοια, η ενδημική αμεριμνησία των πριγκιπικών γόνων και των υπερδανεισμένων οικογενειών τους προοικονομούσε την κατάληξη ενός λαού που ζούσε με δανεικά από το μέλλον, διαρρηγνύοντας τους δεσμούς με το παρελθόν, παραχώνοντας τη μισητή σβουνιά της καταγωγής.

            Η οικογένεια πέθανε. Υλικές προϋποθέσεις, κοινωνικοψυχολογικοί όροι, αισθητικά και φαντασιωσικά συμφραζόμενα. Και η ειρωνεία: η γενιά η πιο ποτισμένη, εκουσίως και ακουσίως, από τον ατομικισμό αποφεύγει την ατομική ευθύνη, την ενηλικίωση λ.χ., και κλαυθμυρίζει για τη βαριά φτερούγα της καταγωγικής οικογένειας. Μα ακριβώς αυτή η ειρωνεία είναι η πιο τρυφερή αντίφαση που τυλίγει τούτη τη γενιά, των αγαπημένων φίλων και των παιδιών μας.

        Άρθρο του Νίκου  Ξυδάκη από την Καθημερινή (ελαφρώς διασκευασμένο)

Β΄.  Ερωτήσεις

1. Να γίνει η περίληψη του κειμένου σε 90-100 λέξεις   (Μονάδες 25)

2. α) Γιατί ο αρθρογράφος χρησιμοποιεί επαναλαμβανόμενες ερωτήσεις στη 2^η παράγραφο;    (Μονάδες 5)

     β) Να καταγράψετε τους τρόπους ανάπτυξης της ίδιας παραγράφου  (Μονάδες  5)

3. Ποιο μέσο πειθούς χρησιμοποιεί ο αρθρογράφος στην 3^η παράγραφο; Γιατί επιλέγει τον συγκεκριμένο τρόπο πειθούς;  (Μονάδες  5)

4. α) Να δώσετε τρία (3) παραδείγματα συνυποδηλωτικού λόγου από το κείμενο

                                                                        (Μονάδες  3)

    β) Να ξαναγράψετε τις παρακάτω προτάσεις του κειμένου χρησιμοποιώντας απλούστερο λόγο:

          «όλη αυτή η απόκρυψη και το παραχάιδεμα, οι προβολές των γονιών πάνω στους γόνους, η υπεραναπλήρωση, είχαν ήδη οδηγήσει στον φενακισμό και από κει απευθείας στη ματαίωση»

           «Η κρίση είχε εμφανιστεί, δομική και αμείλικτη, στην εργασία και στις σχέσεις, πολύ πριν από το χρηματοπιστωτικό και εθνικό κραχ».

                                                                           (Μονάδες  5)

5. Να αναπτύξετε σε μια παράγραφο 80 λέξεων την άποψη του συγγραφέα: «Και η ειρωνεία: η γενιά η πιο ποτισμένη, εκουσίως και ακουσίως, από τον ατομικισμό αποφεύγει την ατομική ευθύνη, την ενηλικίωση λ.χ., και κλαυθμυρίζει για τη βαριά φτερούγα της καταγωγικής οικογένειας».    (Μονάδες 7)

6. Να δώσετε ένα συνώνυμο για κάθε μια από τις λέξεις που ακολουθούν: ένδεια, τρυφηλοί, φενακισμός, ενδημική, κλαυθμυρίζει.     (Μονάδες 5)

7. Ο Συμβουλευτικός Σταθμός Νέων της περιοχής σας οργανώνει μια ημερίδα με θέμα: «Η σύγχρονη οικογένεια σε κρίση». Εκπροσωπώντας το σχολείο σας καλείστε να εκφωνήσετε ένα λόγο (600 λέξεις) με τον οποίο αναφέρεστε στις μορφές με τις οποίες εμφανίζεται η κρίση στην οικογένεια σήμερα και στους τρόπους με τους οποίους μπορεί να ξεπεραστεί.   (Μονάδες 40)